Samorządowa Szkoła Podstawowa im. Edwarda Haruzy w Dobiesławicach


  • Kartka z kalendarza


  • Statystyki

    • Odwiedziny: 297964
    • Do końca roku: 277 dni
    • Do wakacji: 84 dni

  • Kontakt

    28-512 Bejsce
    Dobiesławice 38a 
    Tel:(41) 351-10-41

    lub 606 278 544

SYLWETKA PATRONA

NASZEJ SZKOŁY

portret

 

 

Wspomnienia o wieloletnim sponsorze szkoły Edwardzie Haruzie z Chicago 

https://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/111197,Edward_%2CHaruza.html

https://deon24.com/2019/04/08/nie-zyje-edward-haruza-zegnamy-wielkiego-polaka-i-polonijnego-filantropa/

 

          Nasz patron Edward Haruza urodził się 5 listopada 1918 roku w Sędziszowicach w rodzinie chłopskiej Szymona i Julii Haruzów. Rodzice jego posiadali gospodarstwo rolne w tej wsi. Do czterech pierwszych klas szkoły podstawowej uczęszczał w Sędziszowicach, a do następnych siedmiu w Koszycach. W 1932 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Jana Tarnowskiego w Tarnowie. Tam też dał się poznać jako zdolny i pracowity uczeń. Ponieważ rodzice nie mogli zapewnić mu całkowitego utrzymania, to oprócz tego, że się uczył, zarabiał jeszcze na siebie korepetycjami, a nawet nie tylko utrzymywał się sam kupując niezbędne przybory szkolne, książki i ubrania, lecz także pomagał rodzicom, jak wtedy, gdy w 1936 roku przysłał im część zarobionych pieniędzy na wykończenie budynku inwentarskiego. W tym czasie działał już w Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici" oraz w ZHP. W 1937 roku brał udział w Centralnym Zjeździe Maturzystów w Kongresie Młodej Polski  organizowanym przez Związek Młodzieży Wiejskiej „Siew". Gimnazjum ukończył z wyróżnieniem. Planował studiować w Warszawie i w tym celu zapisał się do Kształcącej Młodzieży Ludowej. Wybuch wojny we wrześniu 1939 roku zniweczył te plany wrócił więc do rodzinnej wsi, aby podjąć walkę z niemieckim najeźdźcą. 

W  1940 roku jako jeden z pierwszych członków ZMW „Wici"  przystąpił do ruchu oporu. Przybrał pseudonim „Jawornik". Dom Haruzów w Sędziszowicach stał się od tego czasu miejscem, gdzie pomoc mógł znaleźć każdy potrzebujący. Między innymi przez dłuższy czas ukrywał się u niego Józef Ozga - Michalski. Spotykali się tu działacze konspiracyjnego ruchu ludowego z rejonu Koszyc, Kazimierzy Wielkiej i Pińczowa.

Wraz z sąsiadem Władysławem Figlem ukrywał radio. Wiadomości zasłyszane z tego nielegalnego w tedy źródła były podstawa do redagowania konspiracyjnego czasopisma „Znak", a później „Żniwo", których w latach 1941-42 był współredaktorem m.in. z Klemensem Cabajem pseudonim „Igiel". Tu był również punkt kontaktowy dla redagujących pisma, ulotki i gazetki, które następnie były rozprowadzane po terenie południowej części powiatu pińczowskiego. Spotykali się u niego np. Felicja Kowalska ps. „Felutka" z Kazimierzy Wielkiej i Zdzisław Tomal pseudonim „Lis" z Pasturki. Po nawiązaniu w 1940 r. kontaktu z Janem Pszczołą pseudonim „Wojnar" zajął się organizacją swojego rejonu, gromadził broń, był jednym z współorganizatorów Batalionów Chłopskich. Aktywnie budował sieć kobiecego ruchu oporu „ Ludowego Związku Kobiet".

W 1941 został mianowany Szefem Łączności Obwodu Pińczowskiego, a rozkazem Komendy Głównej z 10 września 1942 r. Szefem Łączności Organizującej Sieć Kolportażu Prasy w okręgu kieleckim.

Posiadał sporą bibliotekę, co pozwalało mu gromadzić wokół siebie działaczy młodzieżowych . Organizował Koła Młodzieży Wiejskiej „Wici", tworzył tajne  komplety szkolnictwa średniego w Miernowie, Wiślicy i Koszycach. Zakładał wspólnie z Janem Fularem i Stefanem Imbirem spółdzielczość „Społem".

W styczniu 1943 roku udał się na lustrację północnych powiatów  okręgu kieleckiego. 14 lutego będąc w Ostrowcu Świętokrzyskim został aresztowany przez gestapo wraz ze swym współpracownikiem Marianem Orłem pseudonim „Mieczyk". W czasie stosowanych na przesłuchaniach tortur nie wydali swoich kolegów, a ponieważ podczas aresztowania posiadali przy sobie obciążające ich materiały konspiracyjne, Niemcy przewieźli ich do Oświęcimia - Brzezinki, gdzie Edward Haruza zmarł skazany na śmierć głodową. Władze obozowe zawiadomiły rodziców, że ich syn zmarł 3 marca 1943 roku na udar serca.

Urna z prochami pomordowanych i spalonych w krematorium obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu spoczywa w grobie matki Edwarda Haruzy na cmentarzu parafialnym w Rachwałowicach.

Przygotował: Piotr Parada - klasa V

 

 

Artykuły

Title

  • smile Witamy w  Samorządowej Szkole Podstawowej im. Edwarda Haruzy i w Punkcie Przedszkolnym w Dobiesławicach!  smile